Non hai cousa máis bonita en tres anos, que ver que os nenos se adaptaron ao cole, á súas xentes, ao patio de escola e aos seus amiguitos, pero tamen cando esa sensación de caos do principio xa desapareceu porque se lograron cousas moi importantes e porque están asumidas normas, organización e rutinas .
Xa non hai choros polas mañás, hai risas, parece que tardan menos en xeral en facer todo ... está claro que 3 anos é un curso de evolución grandísimo a tódolos niveis...pero ...estamos cansos...moi cansos... Levamos 10 meses a pleno rendemento, pero neste tramo final, queda o máis bonito, decorar e por a guinda ao pastel de tres anos e despedirnos sen pena, porque voltamos en setembro...
|
tras gañar o premio de recompensa dunha tarefa de clase, previo aviso a todos, Roman convertiuse en RAFIKI e foi maquillado pola profe, transformándose nunna das personaxes principais do musical do REI LEON. Á nosa clase toucoulle presentar un traballo sobre arte para colaborar co LIBRO DE AFRICA da BIBLIOTECA do cole |
|
Alba formou parte do grupo de nenos que pintaron esta máscara. Marco, Sara, Efrén, Daniela formaron parte entre outros do acabado. |
|
houbo tamen un día que veu a POLI LOCAL a visitarnos e traernos o furgón, o coche e a moto. Mirade Laura Ro que ven o está a pasar montada na moto cando a sinte acelerar !!!!!! |
|
Rematando, un dos últimos traballos foi este Miró, recreando unha bañista (ou sirena como dixeron eles) con ambiente nocturno |
|
os resultados super bonitos, incluso a figura humana infantilizada no medio do mar, ao propio estilo Miró. Unha das cousas máis importantes, é que xa avanzada moito a noción corporal e a ampliación de elementos no rostro, cando lles dixen que só había que facer un circulo para a cara e uns paus, algún lle pareceu fatal, XA QUE ELES XA SABÍAN DEBUXAR OLLOS, E BOCA, E PESTAÑAS...e que era iso profe de "debuxar tan pouco" a una persoa..... |
|
corredor do cole a finais de curso |
|
SALA NAUTILUS DE ANIMAIS MARIÑOS COAS FICHAS MÁXICAS DA REALIDADE AUMENTADA- AURASMA |
|
PREPARANDO A CARPETA DE ARTE ...SOÍÑOS E TODOS Á VEZ. UN POUCO LOUCURA, PERO O LOGRAMOS |
E ASÍ ...ENTRE UNHAS COUSAS E OUTRAS...O CURSO INICIOU, DESENVOLVEUSE..E FINALIZOU.... XA DIGO....NON SEN ACABAR DÍAS ASÍ DE RENDIDOS...
PERO PAGOU A PENA TANTO CHORO DOS PRIMEIROS DÍAS, ...PARA TER AO FINAL TANTOS AMIGOS QUE NOS QUEREN, NOS AXUDAN E NOS ENSINAN.
Somos unha clase estupenda, e a profe só desexa que este curso que está a piques de comezar de novo sexa igual ou máis feliz que o pasado.
De seguro habemos de colmar aos nosos papás e aos nosos profes de moitas satisfaccións.
SOMOS UNHA COLMENA UNIDA, SOMOS AMARELAS E SACAMOS CON MOITO TRABALLO ALGO DOCE ADIANTE ...
SWEET AND YELLOW,
DOCE E AMARELO COMO O MEL,
QUE É O NOSO LABOR DE CADA DÍA NO COLE...
SOMOS AS ABELLAS DO PDB
|
PARQUE MONTICAÑO XUÑO 2015 |
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Nota: solo los miembros de este blog pueden publicar comentarios.